سفری رویایی به قلعه الموت

41

به گزارش سلام نو به نقل از ویزیت ایران، قلعه الموت بر فراز صخره‌ ای قرار دارد که ارتفاع آن نسبت به زمین ‌های پیرامون خود ۲۰۰ متر است. این قلعه سترگ دو قلعه بالا و پایین را در بر می‌ گیرد و دیوارهای چهارگانه آن به تبعیت از شکل و وضع صخره ‌ها ساخته شده ‌اند و ازین ‌رو است که عرض آن قسمت‌های مختلف فرق می‌کند. صخره‌ های پیرامون قلعه به رنگ سرخ و خاکستری در جهت شمال شرقی به جنوب غربی کشیده شده‌اند. پیرامون دژ از هر چهار سو پرتگاه است و تنها راه ورود به قلعه در انتهای ضلع شمال شرقی است.

الموت در قزوین

شهرت این قلعه به خاطر فتح آن به دست حسن صباح، مروّج مذهب اسماعلیه در دوره سلجوقی، در سال ۴۸۲ ه.ق. است. درباره سال ساخت این قلعه میان مورخان اختلاف نظر است اما باید آن را متعلق به اوایل دوره اسلامی دانست. این قلعه در سال ۶۵۴ ه.ق به تصرف هولاکوخان مغول درآمد. با تصرف این قلعه و به آتش کشیده شدن کتابخانه نفیس آن، این قلعه از رونق افتاد و به زندان و تبعیدگاه تبدیل شد.

حسن صباح چهره مرموز و نابغه سیاسی تاریخ پس از رانده شدن از دربار ملک شاه سلجوقی نزد فاطمیان مصر به فراگیری اصول مذهب اسماعیلیه پرداخته ودر مدت کوتاهی داعی کبیر شد. او پس از بازگشت ایران رابه جهت پیدا کردن مقری برای فعالیت خود زیرپا نهاد. انتخاب او قلعه الموت بود.

قلعه الموت قزوین

حمدالله مستوفی در بیان واژه الموت می گوید: «آن قلعه را در اول اله آموت گفته اند به معنای آشیاه عقاب که بچگان را بر او آموزش کردی، به مرور الموت شد». سال ساخت قلعه میان تاریخ نگاران مورد اختلاف می-باشد اما قعله را باید متعلق به قرون اولیه اسلامی می دانست. حسن صباح در سال ۴۸۲ ه.ق این قلعه را تصرف نموده و بهای آن را معادل هزار یا سه هزار دینار طلا به حاکم رانده شده پرداخت.نفوذ حسن صباح را بر پیروانش بایدجزء شگفت ترین تاثیرات یک رهبر سیاسی مذهبی دانست. همین نفوذ باعث گردید که دامنه قدرت او بسط یافته و نقش مهمی را در روند سیاسی ایران ایفا نمایند. قلعه املوت مقر فرماندهی حسن صباح که پس از جلوس هیچگاه از آن خارج نگردید. در سال ۶۵۴ به دست هولاکو فتح گردید. پس از فتح قلعه و به آتش کشیده شدن کتابخانه نفیس الموت این قلعه از رونق افتاد و به زندان و تبعیدگاه مبدل گردید.

قلعه الموت

قلعه الموت بر فراز تخته سنگی با ارتفاع دو هزار وصد متر از سطح دریا قرار گرفته است. تنها دروازه و یگانه راه ورود به قلعه در انتهای ضلع شمال شرقی، چند متر پایین تر از پای برج شرقی واقع شده است. در این محل تونلی به موازات ضلع جنوب شرقی قلعه، در تخته سنگ بریده شده که تقریباً دارای ۶ متر طول، ۲ متر عرض و ۲ متر ارتفاع می باشد. پس از گذشتن از این تونل، برج جنوبی قلعه و دیوار جنوب غربی آن که روی شیب تخته سنگ ساخته شده نمایان می گردد. این دویار مشرف بر د شت وسیع گازرخان بوده و دره الموت رود نیز قابل مشاهده است. ضلع جنوب شرقی مرتفع ترین دویار فعلی قلعه است دو برج شمالی و شرقی در این ضلع واقع شده و چون تنها راه وصول به قلعه از این سمت است استحکامات آن بیشتر است. در این ضلع شکاف عظیمی قرار گرفته که راه باریکی آن را قطع می کند. این راه صعب العبور بوده به اتاق نگهبانی که در سنگ کنده شدهاست منتهی می گردد. در مدخل این اتاق حوضی در داخل سنگ و به شکل استوانه به قطر تقریبی ۵/۱ متر ایجاد شده و همیشه پر از آب می باشد. قلعه همچنین دارای یک حوض دیگر و آب انباری است که راه رسیدن بدانها بسیار سخت می¬باشد.آثار به جا مانده از این قلعه به واسطه حوادث طبیعی و غیرطبیعی بسیار اندک بوده که برای رسیدن به اطلاعات بیشتروآثار معماری توسط سازمان میراث فرهنگی در حال حفاری علمی می¬باشد.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.