آرملات
آرملات یک لایه سخت کننده از کانسارهای معدنی (سنگهای آذرین) و روان کنندهها و سیمان عیار بالا و افزودنیهای مجاز طی مراحل دقیق و کنترل شده است.
آرملات
آرملات یک لایه سخت کننده از کانسارهای معدنی (سنگهای آذرین) و روان کنندهها و سیمان عیار بالا و افزودنیهای مجاز طی مراحل دقیق و کنترل شده است. که به صورت ملات بر روی بتن تازه به ضخامت ۱ تا ۲ سانتیمتری اجرا میشود. و یک لایه مستحکم با مقاومت سایشی بالا بر روی بتن، جهت جلوگیری از سایش و سایر عوامل مخرب ایجاد میشود. آرملات نوعی بتن پر مقاومت است كه مقاومت خوبی در برابر سایش دارد.
آرملات از گرانولهایی با قطر ۷۵% تا ۱۰ میلیمتر و سختی ۶ تا ۸ در مقیاس موس (Mohs Scale) تولید میشود و تنها دارنده گواهینامه فنی از مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن و دارای استانداردهای ISO9001 است.
اجرای آرملات بر روی بتن تازه اگر بستر كار بتن قدیمی (اجرای آرملات بر روی بتن تازه پس از گیرش اولیه و قبل از گیرش نهایی، چنانچه عمر بتن از ۱۲ ساعت بگذرد به آن بتن قدیمی اطلاق میشود) باشد لازم است ابتدا یك لایه میانی از بتن به ضخامت حداقل ۸ سانتیمتر روی بتن قدیمی ریخته شود. بستر اجرای آرملات باید تمیز و همچنین مستحکم باشد. و علاوه بر این نباید هیچ گونه مواد نظیر روغن و نفت و یا گرد و غبار بر روی سطح موجود باشد. از این رو نمیتوان آرملات را بر روی سطوح موزاییک و آسفالت قدیمی پیاده سازی کرد. لازم به ذکر است که آرملات را نمیتوان به عنوان یک جایگزین برای بتن در ساخت سازه مورد نظر دانست اما میتوان میزان ضخامت آن را از بتن سازه کم کرد.
کاربرد آرملات
آرملات را باید بین دو زمان گیرش اولیه و گیرش نهایی بتن اجرا کرد. البته لازم به ذکر است که امکان اجرای آرملات بر روی بتن قدیمی وجود دارد برای این منظور باید از چسب های مخصوص استفاده شود اما به طور کلی انجام این کار توصیه نمیشود.
آرملات به صورت رنگی نیز وجود دارد که در سه رنگ قرمز، سبز و زرد است. معمولاً از آرملات در مناطق صنعتی استفاده میشود که دارای ترافیک سنگین هستند. علاوه بر این در مناطقی که در آنها از ماشین آلات سنگین استفاده میشود و در معرض سایش بتن ناشی از این ماشین آلات هستند نیز از آرملات استفاده میشود. استفاده از آرملات به عنوان کفپوشهای دکوراتیو و تزیینی نیز یکی از کاربردهای آن محسوب می شود. برای این منظور از آرملات رنگی استفاده می شود و می توان آن را با استفاده قالب های مخصوص شکل داد.تنها در مورد آرملات باید دقت داشته باشید که امکان ایجاد سطوح یکپارچه با استفاده از این بتن وجود ندارد. زیرا یک از ضروریات در کف سازی اجرای درزهای به صورت انبساطی و انقباضی می باشد. و گاها امکان گریز از اجرای این درزها نیز امکان ناپذیر است.
کاربرد بتن سخت (آرملات) ملاتی در کارگاهها و سطوح صنعتی که در معرض تنشها و فشارهای سنگین هستند و همچنین در کفهای صنعتی به منظور بهبود سختی سطح و مقاومت در مقابل سایش کفهایی است که تحت تنش مستقیم قرار دارد شامل موارد زیر است.
- کارخـانجات صنعتی
- سالنهای تولید و انبار
- صنایع غذائی و داروئی
- صنایع دارو سازی
- صنایع نفت، گاز و پتروشیمی
- صنایع سنگین
- نیروگاهها
- کشتارگاهها و سردخانهها
- چاپخانهها
- محوطه سازی و پارکینگهای طبقاتی و غیره.
مزایای استفاده از آرملات
- مقاوم در برابر نفوذ بنزین، انواع روغن و حلالها
- ضریب مقاومت بالا و عدم تولید گرد و خاک ناشی از فرسودگی بتن کف (Anti Dust)
- ضد آب، مناسب برای فضاها و سالنهای مرطوب
- دارای مقاومت سایشی بالا در برابر ترافیک سنگین
- ضد لغزش و غیر قابل سرخورندگی (Non Slip)
- مقاومت بالا در برابر مواد نفتی و شیمیایی ( بنزین و روغن و … )
- مقاوم در برابر سیکلهای یخزدگی و انجماد
- غیر قابل شارژ الکترواستاتیکی
- دوستدار محیط زیست و غیر سمی و غیر مضر برای سلامتی است،(مطابق استاندارد Din 4226)
- چگالی سطحی بسیار بالا و تحمل انواع فشارهای استاتیکی و دینامیکی
- زیبایی و تنوع رنگی (Decorative)
- کیفیت یکنواخت به واسطه تولید در کارخانه و کنترل پیوسته
محدودیتهای آرملات
- از سری محدودیتهای این قبیل پوششها مقاومت نسبتاً پایین شیمیایی آنها است.
- این پوششها با قابلیت دوباره پوشانده شدن، لایهای مقاوم از نظر شیمیایی را دارند.
میزان مصرف آرملات
به ازای هر مترمربع تقریباً ۲/۴ کیلوگرم به ازای هر میلیمتر ضخامت لایه مصرف میشود. دقیقترین میزان مصرف با توجه به نوع کاربری توسط کارشناسان شرکت کارن محاسبه و مشخص میشود.
کاربرد آرملات در انواع کف سازی
پودر سخت کننده سطحی با مقاومت بسیار بالا در برابر سایش ایجاد میکند که برای کفهای صنعتی که در معرض رفت و آمدهای سنگین هستند مناسب هستند.
- کف سازی طبقات انبارها و سکوهای بارگیری
- کف سازی پارکینگها
- کف سازی صنایع سنگین
- کف سازی آزمایشگاهها
- کف سازی نیروگاهها
مزایای ویژه آرملات در انواع کف سازی
- جهت کف سازی آماده مصرف بوده و به هیچ افزودنی نیاز ندارد.
- در کف سازی، سخت کننده کف در رنگهای متنوع متناسب با کاربردهای مختلف ارائه میشود.
- سخت کننده کف در کف سازی (به علت مصالح غیر فلزی) تحت تأثیر رطوبت دچار زنگ زدگی نمیشود.
- سطحی سخت و مقاوم و متراکم در برابر سایش و نفوذ انواع روغنها و گریسها در کف سازی ایجاد میکند.
- پیوندی یکپارچه با بتن تازه در کف سازی ایجاد میکند.
مقایسه آرملات و اپوکسی
اپوكسی یك پوشش زیباتر، با تنوع بیشتر، ضخامت كمتر و البته پرهزینهتر است. در حالی كه آرملات یك پوشش خشنتر با قابلیت انعطاف اجرائی كمتر، ضخامت بیشتر و هزینه كمتر است. میتوان با یک نگاه به هزینه دو پروژه آرملات و اپوکسی به ابن حقیقت پی برد که اختلاف هزینه آنچنان بالاست كه بعید است یك كارشناس در تعیین نوع پوشش برای یك پروژه خاص مردد شده و برای حل مشكل به یك جدول مقایسهای مراجعه نماید. پس روشن است که علی رغم برتری نسبی اپوکسی بر آرملات، عامل هزینه میتوان باعث شود که برای هر کدام از کفپوشها ذکر شده بتوان کابردهای خاصی را البته بصورت کلی ذکر نمود.
نقاط قوت اپوكسی
یكپارچگی سطح
از آنجائیكه روكش اپوكسی یك رویه كاملاً یكپارچه و بدون درز بدست میدهد، لذا در مواردی كه یكپارچگی سطح مورد توجه است، كاربرد اپوكسی ضروری است. در این موارد باید از عدم حركت پانلها نسبت به یكدیگر كاملاً مطمئن بود یا از ماستیكهای اپوكسی استفاده نمود ضمن آنكه انبساط و انقباض حرارتی اپوكسی باید در فصول مختلف مد نظر قرار گیرد. در حالی كه مبحث درزبندی و اجرای پانل به پانل یكی از مشكلات اجرای آرملات است.
سهولت در شستشو
آرملات قابلیت شستشو با آب و تمیز شدن با تمیزكنندههای معمولی را دارد ولی در صورتی كه در مكانهای بهداشتی نیاز به شستشو با اسیدهای ضعیف باشد اپوكسی مقاومت بیشتری را دارا است و لذا در مواردی كه بهداشت محیط، نظافت مرتب كف را الزامآور نماید، این گزینه قابل بررسی و تأمل است.
ضخامت كمتر
در مواردی كه ارتفاع نهایی سطح با محدودیت روبهرو است، گزینه اپوكسی با ضخامتی كه حداكثر ۴ میلیمتر است مشكل موجود را حل مینماید. این در حالی است كه ضخامت روكش آرملات برروی بتن تازه بین ۱ تا ۲ سانتیمتر بوده و چنانچه بستر كار، بتن قدیمی باشد كل ضخامت مورد نیاز به بیش از ۱۰ سانتیمتر افزایش مییابد.
زیبایی و تنوع رنگی
با توجه به آنكه اپوكسی پایه رزینی دارد قابلیت ساخت رنگهای متنوع را دارا است. در حالی كه آرملات كه پایه سیمانی دارد، دارای طیف رنگی محدودتری است. علت این مسأله آن است كه برای تهیه آرملات رنگی از رنگدانههای (pigment) معدنی استفاده میشود.
مقاومت شیمیائی
رویههای اپوكسی دارای مقاومت مناسب شیمیائی در برابر انواع مواد شیمیائی از اسیدها تا بازهای ضعیف هستند. لذا در پروژههائی كه احتمال خوردگی كف وجود دارد، لازم است به جای آرملات از اپوكسی استفاده شود. در عین حال باید یادآوری نمود كه این مقایسه نسبی بوده و روكشهای آرملات نیز در برابر عوامل شیمیائی دارای مقاومت خوبی هستند. انتخاب گزینه در این مورد بستگی به درجه خورندگی مواد شیمیائی دارد.
مقاومت در برابر آب سطحی
رویه آرملات در مقابل جریان آب سطحی به تدریج تخریب میشود در حالی كه اپوكسی دارای مقاومت خوبی در برابر آب است.
قابلیت ترمیمپذیری موضعی
چنانچه در یك كفپوش آرملات، یك ضایعه موضعی به وجود آید، برای بر طرف ساختن آن لازم است عملیات ترمیم هم در سطح گسترده و هم در عمق زیاد (حتی تا بستر بتن قدیمی) انجام شود. در حالی كه رویه چند میلیمتری اپوكسی را میتوان به راحتی در همان موضع تخریب شده، مرمت كرد.
چسبندگی عالی به بتن
آرملات در صورت اجرای همزمان با بتن چسبندگی بالائی با بستر زیرین دارد و به صورت یكپارچه عمل مینماید ولی چنانچه قرار باشد رویههای آرملات برروی بتن قدیمی اجرا شوند، حتی اگر ضخامت آرملات را به بیش از ۲ سانتیمتر افزایش دهیم و حتی اگر از بهترین چسبها استفاده نمائیم همیشه امكان جداشدگی آرملات از سطح زیرین و تابیدگی رویه آرملات (Curling) وجود دارد.در حالی كه روكشهای اپوكسی به راحتی به بستر بتنی تمیز و سالم میچسبند. در مورد كفهای قدیمی میبایست از عدم آلودگی شیمیائی و روغنی كف اطمینان حاصل نمود.
حساسیت كمتر در برابر گرد و غبار
كفپوشهای اپوكسی به طور كلی dust free بوده و گرد و غبار را جذب نمیكنند. در محیطهای تولیدی كه لازم است محیط عاری از گرد و غبار باشد و این مسأله یك اولویت است، استفاده از رویه اپوكسی گریزناپذیر است.
مقاومت خمشی بالاتر
اصولاً كفپوشهای اپوكسی نقطه ضعف بتن در تحمل بارهای خمشی و كششی را جبران كرده و قادرند تنشهای خمشی را حتی تا N/mm 255 تحمل نمایند. حداكثر تنش خمشی قابل تحمل برای كفپوش آرملات N/mm 210 است. در این مورد باید به ضخامت كم روكش اپوكسی توجه نمود و اصولاً پوششهای بتنی تنشها را به لایههای پائینتر منتقل مینمایند و لذا بستر زیرین نیز باید تاب تنشهای وارده را دارا باشد.
نقاط قوت آرملات
هزینه
هزینه اجرای یك لایه اپوكسی به ضخامت ۱ میلیمتر اندكی بیش از دو برابر یك لایه آرملات به ضخامت ۱ سانتیمتر است. این در حالی است كه اگر فرض كنیم در بسیاری از پروژهها نیاز به ضخامت بین ۱ تا ۴ میلیمتر اپوكسی است، نسبت این هزینهها به عددی بین ۲ تا ۵ برابر افزایش مییابد.
مقاومت سایشی
به تجربه ثابت شده كه در محیطهای صنعتی كه در آنها چرخهای سنگین تردد مینمایند و در معرض سایش زیادی قرار دارند روكشهای آرملات كاركرد بهتری نسبت به روكش اپوكسی دارند. به طور كلی كاربرد روكشهای اپوكسی كه ظاهری زیبا و لطیف دارند (و البته در عین حال ممكن است خصوصیات مكانیكی بالایی نیز داشته باشند) با محیطهای خشن صنعتی سازگاری زیادی ندارد.
بهرهبرداری و نگهداری
روكشهای اپوكسی نیاز به مراقبت و نگهداری جدی و دقیق دارند. عملیات نظافت آنها باید به طور مرتب انجام شود و نقاط آسیب دیده در اسرع وقت ترمیم شوند. با توجه به آنكه در كشور ما هنوز فرهنگ استفاده و بهرهبرداری از كفپوشها عمومیت نیافته و بسیاری از مدیران از اهمیت آن غفلت میورزند میتوان گفت در مواردی كه مسأله «نگهداری و مراقبت» از اهمیت اساسی برخوردار است، میتوان به جای اپوكسی روكش آرملات را توصیه نمود كه در مجموع حساسیت كمتری در این زمینه دارد.
شرایط محیطی زمان بهرهبرداری
یكی از نقاط ضعف روكشهای اپوكسی آن است كه در ساختگاههایی كه در حین فرایند تولید با دماهای بالاتر از ۵۰-۶۰ درجه سرو كار داریم، رویه اپوكسی با توجه به جنس و ماهیت مصالح آن، شروع به نرمشدن و ذوب شدن میكند و لذا دارای یك نقطه ضعف اساسی نسبت به آرملات در این مورد است.
حساسیت در برابر از دست دادن ظاهر اولیه
رویههای اپوكسی ممكن است بار ناشی از تردد چرخهای سنگین یا غلطیدن و كشیده شدن اجسام سنگین را تحمل نمایند. اما روكشهای آرملات در اینگونه موارد دارای حساسیت كمتری هستند تغییر شكل و ظاهر سطح آنها چندان به چشم نمیآید.
قابلیت اشتعال
یكی از نقاط ضعف اپوكسی قابلیت اشتعال آن است. اما كفپوش آرملات در برابر حرارت و اشتعال مقاومت بسیار بالاتری دارد.
اجرا بر بستر مرطوب
رویههای اپوكسی را نمیتوان بر بستر مرطوب اجرا نمود. بلكه باید قبل از اجرای آن سطح بستر را كاملاً خشك باشد تا شرایط چسبندگی بین لایه اپوكسی و بستر زیرین فراهم شود. به این منظور حداقل باید۲۸ روز از عمر بتن اصلی سپری شده باشد تا بتوان یك لایه اپوكسی را روی آن اعمال نمود. حساسیت آرملات در مورد این مسأله بسیار كمتر است.