تفاوت چوب MDF با HDF مقاله بررسی و تحلیلی

تخته های فیبری (که عامه مردم به آن ها MDF می گویند) در واقع نوعی فراورده چوبی هستند که با چسباندن فیبرهای چوبی (تکه ها و رشته های کوچک چوب) با استفاده از رزین و تحت گرما و فشار تولید می شوند. ماده اولیه اکثر تخته های فیبری از تکه های کوچک انواع چوب و خاک اره تشکیل شده است. اما برخی از کارخانجات از مواد اولیه دیگری مانند  کاغذ باطله، روزنامه، مقوا یا حتی کاکل ذرت نیز استفاده می کنند.

مراحل ساخت MDF (تخته فیبری)

برای ساخت MDF، مواد اولیه باید تحت عملیات خاصی قرار بگیرند. ابتدا از آهن رباهای بزرگ برای خارج کردن هر گونه ناخالصی مغناطیسی استفاده می شود. سپس مواد اولیه با توجه به سایز تقسیم بندی می شوند. در مرحله بعد مواد تحت فشار قرار می گیرند تا آب موجود در آن ها خارج گردد. سپس مواد توسط دستگاه هایی تکه تکه می گردند. در ادامه به آن رزین اضافه شده و مخلوط می گردد. سپس مخلوط  در خشک کن قرار داده می شود تا کاملا خشک گردد. در نهایت محصول خشک شده در کمپرسور قرار داده شده و تخته هایی با چگالی های معین تولید می گردد. بعد از این مرحله وقتی تخته خروجی گرم است، ابعاد مختلف بریده می شود.

انواع تخته فیبری

تخته LDF

LDF تخته فیبری با چگالی پایین است. با توجه به پایین بودن چگالی، وزن این نوع چوب سبک بوده و کار با آن راحت تر است. از این نوع چوب معمولا برای ساخت وسایلی که نیازمند استحکام بالا نمی باشند و از طرفی باید وزن کمی داشته باشند (مانند پروفیل های تزئینی، غرفه های نمایشگاهی و کلا مواردی که جابجایی با دست مورد نیاز است و نیز حمل و نقل و ابزار کاری سریع مورد نیاز است)  استفاده می شود.

تخته MDF

MDF تخته فیبری با چگالی متوسط است. چگالی تخته های MDF بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ کیلوگرم بر مترمربع است. این چوب ها  در محیط های با رطوبت بالا مانند حمام، به راحتی متورم یا تابیده نمی شوند.
با توجه به خصوصیات تخته های MDF، از این تخته ها به عنوان لایه درونی کفپوش های لمینت استفاده می شود. همچنین برای ساخت وسایل خانه، کابینت آشپزخانه، پانل های دیواری، سقف کاذب، مدل های تزیینی، درب داخلی و درب ضد سرقت و … می توان از تخته های MDF استفاده نمود. با توجه به خاصیت عایق حرارتی و عایق صوتی بودن تخته های MDF، از این تخته ها در محل های آکوستیکی استفاده می شود.

معایب تخته های MDF

تخته های MDF در مقایسه با چوب طبیعی مقاومت کمتری دارند و باید دقت داشت که در موقعیت هایی که بار زیادی به آن تحمیل می شود استفاده نگردد.
همچنین تحمل تخته های MDF در نگهداری میخ ها و پیچ ها نسبت به چوب طبیعی کمتر است. بنابراین اگر قطعه ای از وسیله ای باید دائما جابه جا شود یا برداشته شده و مجددا نصب گردد، بهتر است از تخته MDF استفاده نگردد چراکه ممکن است محل میخ یا پیچ، به مرور سست شود.

تخته HDF

HDF تخته فیبری با چگالی بالا است.  تخته HDF مانند تخته MDF است با این تفاوت که بسیار سخت تر و سنگین تر است و چگالی آن بالای ۸۰۰ کیلوگرم بر متر مربع است. این خاصیت HDF ها آن ها را برای ساخت کفپوش های لمینت بسیار مناسب می سازد. افزایش چگالی، باعث بالاتر رفتن قابلیت های ماشین کاری و سطح سازی (رنگ، روکش و…) شده و نیز خصوصیات مکانیکی و فیزیکی  را نیز بهبود می بخشد. تخته های HDF با توجه به اینکه تحت فشار بیشتری تولید می شوند، نسبت به سایر مدل ها نازکتر هستند. با این حال در برابر خمیدگی بسیار مقاومند. ضخامت این تخته ها معمولا بین ۳ تا ۸ میلی متر است.
از HDF در دفاتر و منازل مسکونی به عنوان پانل های دیواری، کابینت، تخته زیر کشوها (برای تحمل بارهای اعمالی به آن)، روکش درب ها، پرده های کرکره ای، کفپوش ها، پله ها، پله گرد، قفسه های صنعتی، میز کار، تخته شاسی، بسته بندی هایی که نیاز به استحکام بالا دارند و … استفاده قرار می شود. از این تخته های سخت به عنوان لایه نهایی رمپ های اسکیت سواری نیز استفاده می شود.
HDF با دو روش خشک و تر تولید می شود. با استفاده از روش تر (روش میسون)، فقط یک طرف تخته صاف خواهد بود. در صورتیکه در روش خشک هر دو طرف تخته کاملا صاف است.

معایب تخته های HDF

تخته های HDF در مقایسه با تخته های MDF مقاوم تر هستند. با این حال بسیاری از نجاران ترجیح می دهند از تخته هایی که از چوب طبیعی ساخته شده اند، استفاده کنند چرا که به توانایی نگهداری میخ در چوب طبیعی اعتماد بیشتری دارند.