تیرچه
تیرچه‌های پیش ساخته که فقط در کارخانه مجهز تولید میشود از مقطع بتنی T و سیم‌های فولادی با مقاومت بالا (۱۷۵۰۰ تا ۱۹۰۰۰ کیلوگرم بر سانتیمترمربع بر سانتیمترمربع) تشکیل میشود. سیم‌ها را پیش از بتن ریزی تیرچه توسط جک‌هایی تحت کشش قرار داده و پس از حصول مقاومت لازم بتن آنها را آزاد می‌کند.
در نتیجه بتن تیرچه تحت تنش فشاری قرار می‌گیرد.
سطح مقطع تیرچه پیش تنیده برای تامین مناسب محل بلوک‌های دو طرفه به شکل سپری ساخته میشود. عرض قسمت زیرین تیرچه پیش تنیده نباید کمتر از ۱۰ سانتیمتر باشد و عرض قسمت بالایی (بتن بین دو بلوک با توجه به عرض تکیه گاهی بلوک روی تیرچه) نباید کمتر از ۶/۵ ساتیمتر باشد. ارتفاع کل تیرچه باید به حدی باشد که ایستایی لازم را برای حمل و نصب تیرچه و تحمل بارهای اجرایی را تامین کند. سطح بالایی تیرچه برای ایجاد پیوستگی کافی با بتن پوششی به طور زبر و برجسته بتن ریزی میشود. پوشش بتنی روی فولاد نباید کمتر از ۲۰ میلیمتر باشد.
مقاومت بتن تیرچه پیش تنیده در هنگام انتقال نیرو از فولاد به بتن (بعد از هر نوع اتلاف انرژی ناشی از پیش تنیدگی) نباید از نصف مقاومت فشاری ۲۸ روزه بتن کمتر باشد. رده مقاومتی بت تیرچه پیش تنیده نباید از C35 و همچنین از دو برابر تنش فشاری بتن در قسمت زیرین تیرچه‌ها کمتر باشد. بخش کششی بتن تیرچه نباید ترک خورده و یا شکسته باشد. میزان خیز منفی تیرچه باید یک سانتیمتر در پنچ متر و همچنین پیچیدگی جابی نباید بیش از یک سانتیمتر در پنچ متر طول باشد. تیرچه‌های پیش تنیده به طور معمول فاقد میلگردهای عرضی هستد ولی در بعضی از انواع آن، برای تقویت مقاومت برشی دو انتهای تیر، میلگردهای عرضی در داخل بتن آن کار گذاشته می‌شوند تا علاوه بر تقویت برشی تیرچه گیره‌های لازم برای حمل و نقل تیرچه و اتصال بین بتن و دال را تامین کند.
برای ایجاد پیش تیدگی در بتن تیرچه به طور معمول از چند رشته سیم فولادی به قطر پنچ میلیمتر با مقاومت نهایی ۱۷۵۰ نیوتن بر میلیمتر مربع تا ۱۹۰۰ نیوتن بر میلیمتر مربع استفاده میشود. سیم‌ها قبل از بتن ریزی حداکثر تا ۶۵ درصد مقاومت نهایی خود کشیده می‌شوند. پس از بتن ریزی و به دست آوردن مقاومت کافی در بتن و ایجاد پیوستگی مناسب بین فولاد و بتن، به آرامی رها می‌شوند تا تیرچه تحت تنش فشاری قرار گیرد. پوشش بتنی روی سیم‌های فولادی در تمامی جهات حداقل ۲۰ میلیمتر است و فاصله دو سیم مجاور از هم به حدی است که بزرگترین دانه سنگی بتن به آسانی بتواند از بین آنها جابه‌جا شود. محل استقرار سیم‌ها طوری انتخاب می‌شوند که تنش فشاری در قسمت زیرین تیرچه بیشتر از قسمت بالایی آن باشد.
