بیماری‌های لاعلاج

378
مترجم: امین حسین پور
منبع:راسخون

بیماری های پیشرفت کننده مانند سرطان، ایدز و آلزایمر در زمره ی بیماری های لاعلاج قرار می گیرد. این مقاله به شرح و تفصیل بیشتری در مورد این بیماری های لاعلاج می پردازد.
با وجود اینکه علم پزشکی در درمان بیماری ها روز به روز پیشرفت می کند ولی جامعه ی جهانی هنوز هم درگیر بیماری هایی است که قابل درمان نیست. پیشرفت های علمی به درمان کردن بسیاری از بیماری ها از طریق واکسیناسیون کمک کرده است ولی هنوز راه حلی برای هنگامی که بیماری به مرحله ی پیشرفته می رسد یافت نشده است. در زیر به بیماری هایی اشاره شده است که تا به امروز درمانی برای آن ها یافت نشده است.

بیماری فلج اطفال

با آلوده شدن به ویروس فلج اطفال فرد مابقی عمر خود ناتوان خواهد بود. فلج اطفال یک عفونت ویروسی مسری است و هنگامی که سیستم عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرار می دهد، می تواند باعث فلج شدن یکی از پاها یا هر دوی آن ها شود. پای تحت تأثیر قرار گرفته می تواند تغییر شکل یابد و کوچک شود چرا که عفونت مانع رشد پا می شود. کودکان زیر پنج سال در معرض خطر بیشتری قرار دارند که ممکن است آن ها را برای همیشه فلج کند. اگرچه واکسن فلج اطفال وجود دارد ولی تنها به جلوگیری از عفونت کمک می کند.

دیابت

بیماران دیابتی از قند خون بالا رنج می برند. افزایش ادرار، تشنگی زیاد، افزایش اشتها، کاهش وزن و خستگی از علایم شایع دیابت است. در این شرایط، هورمون انسولین که قند خون را کنترل می کند یا به قدر کافی تولید نمی شود یا بدن به انسولین پاسخ نمی دهد. دیابت بیماری است که به نظارت دقیق رژیم غذایی و همچنین انجام برنامه ی ورزشی روزانه برای کنترل سطح قند خون نیاز دارد. اگر دیابت کنترل نشود می تواند باعث ایجاد عوارضی حتی کشنده شود.

آسم

آسم یک بیماری التهابی مزمن است که در آن مسیرهای ورود هوا متورم و باعث ایجاد مشکل در تنفس می شود. اگر چه آسم را می توان کنترل کرد ولی غیر قابل درمان است. علایم آسم از زمانی به زمان دیگر تشدید می شود و کاهش می یابد ولی این وضعیت التهابی هرگز از بین نمی رود.

ایدز

ایدز یک عفونت ویروسی است که سیستم ایمنی بدن را به طور قابل ملاحظه ای مختل می کند. داشتن رابطه ی جنسی حفاظت نشده با شخص مبتلا به ویروس HIV یکی از شایع ترین علل ابتلا به این بیماری است. ویروس HIV برای از بین بردن سلول های مبارزه کننده با عفونت به قدر کافی قوی است. پیشرفت بیماری ایدز یک فرآیند کُند و آهسته است ولی هنگامی که به مرحله ی آخر می رسد مکانیزم دفاعی به شدت در معرض خطر قرار می گیرد و باعث رشد پاتوژن های فرصت طلب می شود. در نتیجه افراد مبتلا در در مرحله ی پیشرفته ی بیماری در اثر عفونت های ثانویه جان خود را از دست می دهند.

سرطان

سرطان توسط تکثیر کنترل نشده ی سلول ها در یک قسمت خاص از بدن مشخص می شود. بدخیمی ممکن است به بخش-های مختلف بدن پخش شده و باعث ایجاد عوارض بیشتری شود. سرطان انواع مختلفی دارد ولی در همه ی موارد شرایط توسط تولید غیر عادی سلول ها توصیف می شود. اگرچه سرطان را می توان با شیمی درمانی تحت درمان قرار داد ولی تضمینی برای اینکه بیمار بهبود یابد وجود ندارد. اگر سرطان در مراحل پیشرفته تشخیص داده شود، معالجه تنها به طولانی-تر شدن طول عمر بیمار کمک می کند.

سرماخوردگی

ویروس سرماخوردگی قطعاً کشنده نیست ولی در حال حاضر دارویی برای درمان عفونت وجود ندارد. سرماخوردگی به طور معمول باعث آبریزش بینی، عطسه ی مکرر و گلو درد می شود و معمولاً بهبود یافتن از بیماری بیش از دو هفته طول نمی-کشد. داروهای موجود فقط به کاهش علایم بیماری کمک می کند و ویروس را از بین نمی برد. پس مهم نیست چه دارویی مصرف کنید، ویروس دوره ی ۷ الی ۱۴ روزه ی خود را طی می کند. به طور مشابه آنفولانزای نوع A، B و C نیز درمان شناخته شده ای ندارد و معالجه تنها به بهبود علایم بیماری کمک می کند.

ابولا

شیوع ویروس ابولا که اخیراً در آفریقا مشاهده شد گفته می شود یکی از کُشنده ترین عفونت هاست که درمان شناخته شده ای ندارد. ویروسی که جان بیش از ده هزار نفر را در قسمت های مختلف آفریقا از جمله نیجریه، گینه و لیبریا گرفته است. شرایط بیماری توسط علایم تب بالا، گلو درد، درد مفاصل و عضلات توصیف می شود. با تشدید عفونت، آن می تواند سبب خونریزی داخلی شود که ممکن است منجر به اسهال و سرفه ی خونی شود.

لوپوس

لوپوس یک اختلال خود ایمنی است که که در آن سیستم ایمنی بدن علیه خود عمل می کند. پس، سیستم ایمنی به جای دفاع از بدن در برابر پاتوژن ها شروع به تخریب بافت های سالم بدن می کند. این باعث التهاب مزمن گسترده در در نواحی مختلف بدن می شود. از علایم شایع لوپوس می توان به خستگی مفرط، درد مفاصل و عضلات و ایجاد جوش بر روی صورت اشاره کرد.

آرتروز

آرتروز با التهاب مزمن مفاصل توصیف می شود و غیر قابل درمان است. سفتی در مفاصل که باعث محدود شدن دامنه ی حرکت می شود یکی از شایع ترین علایم آرتروز است. علایم آرتروز میان دوره های بهبود و تشدید بیماری در نوسان است. بنابراین حتی اگر احساس درد ثابت نیز نباشد برای همیشه وجود خواهد داشت.

آلزایمر

شخص مبتلا به آلزایمر به تدریج حافظه ی خود را از دست می دهد. علاوه بر مشکلات حافظه، آلزایمر منجر به ایجاد اختلال در مهارت های تفکر و استدلال می شود.آلزایمر غیر قابل برگشت و پیشرفت کننده است که می تواند روال عادی زندگی فرد را به طرز شدیدی مختل کند.

پارکینسون

بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی است که به طور معمول با از دست دادن تدریجی نورون های ترشح کننده ی دوپامین که حرکت عضله را تنظیم می کند مشخص می شود. در نتیجه، افراد مبتلا به این بیماری برای آغاز حرکت با دشواری روبرو هستند. کُندی در حرکت کردن و لرزش داشتن ویژگی برجسته ی بیماری پارکینسون است. بیماران به درمان مادام العمر با داروهای دوپامینرژیک نیاز دارند که به افزایش سطح دوپامین در مغز و در نتیجه بهبود حرکات بدن کمک می کند.
بیماری های غیر قابل درمان دیگری نیز وجود دارد مانند: هرپس، هپاتیت، جذام، فشار خون بالا، پیرکودکی، فیبرومیالژیا و بیماری کرون.
نکته ای که باید اشاره داشت این است که اگرچه بیماری هایی مانند دیابت غیر قابل درمان است ولی با رعایت موارد ضرروی و تغییر در سبک زندگی، بیماران می توانند زندگی عادی داشته باشند.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.